Zulme karşı nefret duymak kolay, zalime karşı nefret duymak daha kolay. Birini muhafaza edip bir diğerinden kurtulmaya çalışmak ise oldukça zor. İçimde gitgide büyüyen bu kötü hislerle savaşmak onların yaptıkları karşısında durmak kadar zor gibi geliyor. Zalime öfkem sadece olan biten her şeyi süflîleştiriyor. Birden her şey değersizleşiyor. Oysa böyle çıkmadım ben yola.
Şimdi sadece benden nefret etmelerinin mutluluğu ile yetineceğim. Onları rahatsız ettiğimi bilmenin sevinci daha fazla rahatsız edemeyecek olmanın üzüntüsüne karşacak. Son yazılarda bahsettiğim her şey olmaya devam edecek. Ben ise onlara değil, kim bilir nelere şahitlik etmeye gideceğim. Otistikleri özleyecek, başka çocukları seveceğim. Bildiğim ise şu: Muhakkak -bir süre daha- yenileceğim, fakat değişmeyeğim. Onlarda zulüm varsa, bende daha güçlü bir şey var.
Şimdi sadece benden nefret etmelerinin mutluluğu ile yetineceğim. Onları rahatsız ettiğimi bilmenin sevinci daha fazla rahatsız edemeyecek olmanın üzüntüsüne karşacak. Son yazılarda bahsettiğim her şey olmaya devam edecek. Ben ise onlara değil, kim bilir nelere şahitlik etmeye gideceğim. Otistikleri özleyecek, başka çocukları seveceğim. Bildiğim ise şu: Muhakkak -bir süre daha- yenileceğim, fakat değişmeyeğim. Onlarda zulüm varsa, bende daha güçlü bir şey var.
2 yorum:
merhaba seyyarat,
benim için okunası bir blog...ama bu kısım yani seyyaratın yazdığı kısım için neden bir arşiv yok.Yoksa var da ben mi bulamıyorum? neyseüslubun çok hoş imiş:)selamlar.
Çok gerek duymadığım için yok sanırım. Biraz ilgilenebilirsem aklımda olsun o da.
Yorum Gönder