20 Temmuz 2010 Salı

Zaman durursa benden bilin

Çok kötü şeyler duymaya gittiğimde mesela, o otobüs ne kadar yavaş giderse, ne kadar çok durakta beklerse o kadar iyi benim için. Ömrümce otobüste gidebileceğimi düşünürüm. Zaman öyle akıp giden bir şey değildir de sanki otobüsün gideceğim durağa varmasıyla olacaktır her şey. Bencilce. Tüm dünya otobüsün tekerlekleri ile dönüyor.

Şimdi de öyle. Bu eşyaları toplamazsam, uçağın kalkacağı saat hiç gelmeyecek de o uçak kalkmayacak sanki. Ben gitmeyeceğim gibi. Dönmeyeceğim. Dağınıklığım, ortalığı saçılmışlığım, hazır olmayışım işe yarayacak. Burada bu salonda güneş hep böyle kalacak, rüzgar esecek, kahve için koyduğum su kaynayacak, arkadaşım uyuyacak... Böyle yaşamaya razıyım. Gün akşam olmasın yeter ki, o uçağın vakti gelmesin.

Hiç yorum yok: