"Bir gün herkes gider demiştik. Herkes gitti.
Gitti herkes.
Sen kaldın bir. Kal."
Hiç kimseye diyemedim bir sen kaldın diye. Kalmadı kimse. Hiç kimse de benim için diyemedi. Kalmadım kimseyle.
Kal diyenlere sadece "gitmem lazım" diyebildim. Ne eksik ne fazla. Anlatmaya ne kelimelerim vardı ne mecalim. Kimseye de zorda kalmasın diye "kal" diyemedim. Kimseye belki de reddedilmeyeyim diye kal diyemedim.
Şimdi giderken yine birisi, bütün gidişlerin acısını tekrar hissettim. Bütün son bakışlar iç acıtan bir Türk filmi müziğiyle geçti gözlerimin önünden. Ben giderken nasıl baktım bilmek istemedim.
Herkes gider.Sen gidersin. Ben de giderim. Kim kalacak geriye bizden?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder