Bugünlerde bütün düşünceler zihnime çörekleniyor bir anda ve sonra o fotoğraftaki saçlar gibi bir ucu bana bağlı boşluğa doğru gitmeye çalışıyorlar. Bir de ağzımı bulamıyorum. Ağzımı bulamayınca dilimi tutamıyorum. Ne düşünceleri beynimde ne sözleri içimde tutabiliyorum. Üstelik NŞA da yaşıyorum. Hadi hepsi bir yana ben neden kendimi tutamıyorum?
2 yorum:
Çok güzel anlatmışsın ya, ben de o durumdayım ama bu ifade şekliyle kendimi daha iyi buldum diyebilirim.
Bende şu dil tutma çabalarına yoğunlaşsam fena olmayacak.
Yorum Gönder