Düşünmüş

Sonra dedi ki bunların hiçbiri benim umrumda değil. Ne umrundaydı ki zaten...Neden burada olduğunu hiç düşündün mü dedim. Çok dedi. Çok düşünmüş. Düşünmüş, hem de çok. Yoksa düşünebiliyor muydu o, yapamadığı hissetmek miydi diye kafam karıştı şimdi. Evet evet düşünebiliyor ama hissedemediği için hep yarım kalıyor düşünmeleri. Ne alakası var değil mi? Bence de öyle alakası yok. E o zaman neden? Hmm düşündün demek çıktı ağzımdan. Onun ağzından da olduğundan daha kısa gelen bir evet çıktı. Baktık birbirimize bir süre konuşamadık. Oysa vardı söylemek istediklerim. Sen kendini ne sanıyorsun diyebilirdim mesela. Ne de güzel olurdu. Diyemedim. Düşünmek iyidir dedim. Kendime sinirlenip kalkıp gittim.