Sevgili İstanbul,
Ne güzel görünüyorsun yine. Yorgunluğun, yıpranmışlığın, kırışıkların yüzüne yakıştığı yaşlandıkça güzelleşen bir kadın gibiydin yine. Saçma sapan bir diziyi seyrettim seni görebilmek için. Dondurulmuş kareleri değil içinde yaşayan hareket eden insanları görebilmek için. Vapurları gördüm, martıları, kız kulesini, köprüyü. Sanki rüzgar esmiş saçların gözünün önüne gelmiş ama ellerin doluymuş düzeltememişsin.
Sanki pazardan, marketten dönüyorsun ellerinde türlü sebze meyve. Nefes nefese bir yıkuş çıkmışsın. Ne yakışmıştı yorgunluk.
Sevgili İstanbul,
Özledim seni. Keşke ben gelemiyorum diye sen kalkıp gelebilsen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder