18.30-19.50 arası İstanbul'un sanırım dörtte biri metrobüse biniyor Mecidiyeköy'de. Kavga çıkıyor tren istasyonlarında. Treni bekletiyorlar. Herkes kavgayı seyredip söyleniyor. Söylenerek seyrediyorlar. Eve gelmek gitgide daha zor olmaya başlıyor. Yaslandığım yere göz koyan kadınlar beni omuz ve kalça darbeleriyle otobüsün, trenin ortasına savuruyorlar. İnsanları sevmek zorlaşıyor. Ama bazıları şahane. Mesela:
4 yorum:
gelince ben, firsat bulursak bu dogumgunu tatlisindan yiyelim... e mi?
Ufff nasıl bir güzellik böyle.
İstanbul da yaşanmazzz gezip kaçacaksın orada. Sen ankaraya yerleş bak böyle kavgalar ne kadar az. kimse bu derece girişken olamıyo. Kesin birinin mecliste bi yerlerde dayısı vardır diye. Ha onlar otobüse mi biner biner biner mecliste hademe tanıdığın olması bile yeter.Kavga yok torpil var:)
İnsanları sevmek zorlaşıyor...İnsanları sevmek zorlaşıyor...
Nasil takildim bu cumleye. Bende hergun ise gel git sirasinda kalabalikta ayni duygulari yasiyorum, duygularima tercuman oldun en yalin haliyle.
Sevdim :)
Hadi gelin profiterol yiyelim. O zaman kolay hem insanları sevmek. Her şey kolay. Dünya güzel. Bitene kadar.
Yorum Gönder