13 Ağustos 2010 Cuma

Şurada bir ışık gördüm sanki

Sanki sular kesiliyor. Kesilmiyor da çekiliyor. Tek tek musluklardan, depolardan sonra da barajlardan. Öyle bir kuruluk. Öyle bir susuzluk. Gözümüzün feri sönüyor. Bilmiyoruz ki feneri nerede söndürdük. Aradım; ama bulamadım. Öyle karanlık. Feneri bile bulamıyorum. 
Sular çekildi dedim ya. Bazen damarlarından kanı da çekiliyor insanın. Ayaklardan başlıyormuş, öyle diyorlar. Ayaklarıma bakıyorum. Daha başlamamış. 
Gökyüzüne bakıyorum. Evet, başlamış. 



1 yorum:

mesira dedi ki...

elektrikler de kesildi :)
şöminenin yanında kitap okusak
belleğimiz aydınlanır mı?