Arkadaşımın iş yerindeyim. Türkiye gözlemlerime buradan devam etmekteyim. Boston'dan iki arkadaşımın yanına geldim buraya. Hem de evden sadece arkadaşıma PSP vermek üzere, uyanır uyanmaz ve en paspal halimle çıkmışken. Türkiye'de yapmazdım böyle şeyler. Paçalarım da kıvrık hala üstelik.
İnsanlar merakla bakıyorlar. Nerede bir kadın ve bir erkek konuşsa meraklı bakışlar yoğunlaşıyor. İki arkadaşım ellerinde PSP uğraşıyorlardı. Biri kadın biri erkek olduğu için ve yakın durdukları için koridordan geçen iki adam "Ne yapıyorlar bunlar?" deyip, birkaç adım geri atıp tekrar baktılar. "Hee, hesap kitapmış." deyip gittiler sonra. Benim de neden burada olduğumu fena halde merak ettiklerimi görebiliyorum. Koridordan geçerken kafasını çevirip de her defasında bakıyor hepsi. Her biriyle en az beşer kez göz göze geldim. Merakları geçmedi. Bizim mahalle gibi işte her yer. Bizim meraklı komşulardan farklı değiller.
Bunalıyorum.
2 yorum:
anlattiklarin cogu o odanin benim olmasi ilgili aslinda:) sen olmasan da donup baktiklari, bakamadiklarinda hep o an ne yaptigimi merak ettikleri esrarengiz odam :) ve sen ekstra bir ilgi kaynagi oldun ki, bu da odanin onundeki kisa sureli duraksamalarla aciklanabilir.
Senin odana dair meraklarının nedenleri de belli. Herkes öyle, her yerde.
Yorum Gönder