Hız

Filmde tebeşire kavuşan çocuklar tahtaya yazıyorlar: gökyüzü, mutluluk, su, isim, gayret, çiçek, ev.

Bir gün onunla kenarlarına çiçek (tabii ki papatya) çizdğimiz kağıdın ortasına yaptığımız listeye şunları yazdığımı hatırlıyorum:

çiçek

rüzgar

kitap

gökyüzü

çikolata

menemen

bulut

kahvaltı

kahve

fındık

gülümseme

şapka

su

cumartesi

Böyle uzayıp giden mutlu bir liste. 

Az önce yeni bir liste yapmak istedim. İçimden geçen sadece karalamak oldu birkaç sayfayı. Sonra da bu kelimeler:

karanlık

soğuk

beton

suratsız

bıçak

Seyyarat böyle liste mi olur, dedim. O zaman bunlar kalıyor geriye bir denklemden düşmüş gibi, bölmüşüm de sonuçta bir duvara çarpmışım gibi:

yol

zaman

yol 

zaman

yol

zaman