5 Nisan 2010 Pazartesi

Kurt gibi

Kapı biraz aralıkmış alt tarafı. Hemen girmiş içeri şüpheler. Zaten hep öyleler. Nerede bir boşluk, açık olmasa da olur aralık bir kapı bulsalar gelirlermiş. Bu bir davetmiş onlar için. O da davetine icabet edenlere kızamazmış. Geldikleri kadar kolay gitmeyecek olmaları gözünü korkutmuş. Nasılsa gitmeyecekler deyip oturmuş. Onlara ne ikram edeceğini düşünüyormuş ki onlar çoktan kendilerini misafir saymama aşamasına geçip mutfağa girmişler. Ne buldularsa almışlar. Hızla yiyip bitiriyorlarmış ellerine geçirdiklerini.
Her şey birbirine karışmış. Öyle ki en sevdiği fotoğrafı buymuş.

Hiç yorum yok: