7 Aralık 2009 Pazartesi

Kar yağdı

Kar yağdı.
Karın her şeyin üzerini örttüğü sadece gazetelerin, televizyonların uydurduğu bir yalandı. Ne varsa açığa çıkarmıştı kar. Kime baksam sanki eline almış kalbine öyle çıkmıştı dışarı.
Kaldırımın bile kenarından yürüyenler vardı ayakkabıları, botları su geçiriyordu, en kuru yerleri gözlerine kestiriyor öyle basıyorlardı. Kitaplarını montlarının içine sokmaya çalışanlar ödünç aldıkları kitapları düşünüyorlardı sadece. Kimileri güvenle basıyordu yere, su geçirmez ayakkabıları kalın montları içinde güvendeydiler. Bazıları kaymamak için yere korkarak, hesaplı basıyor mabadını korumaktan başka bir şey düşünmüyordu. Çiftler birbirlerinin ellerini daha sıkı tutuyor, düşünce onları tutacak biri olmasının verdiği rahatlıkla gülümsüyorlardı. Arabalarının içindekiler kaymaktan korkuyor, trafikten şikayet ediyorlardı. Hepsinin gidecek bir yeri vardı sadece yolun uzun sürmesi sıkıntılarıydı. İnen her kar tanesi soğuk bir kışın geliyor olduğunu söylüyordu ama kimse bunu duyarken kışın başkaları için ne demek olduğunu düşünmüyordu.
Kar yağdı.
O kadar kalp gördüm, o kadar düşünce okudum içlerinde bir başkasına rastlayamadım. Karın beyaz, masum ve güzel olduğu sadece bir yalandı.

4 yorum:

Unknown dedi ki...

Bir cocuk sarkisi vardi. Onu hatirlatti yazin. Nasilsa TRT'de yasaga takilmamisti. Soyleydi sozlerinin bir kismi: Odunun var mi yakacak/Evin var mi siginacak/Kis geldi kar yagacak/Yoksullar ne yapacak"

seyyarat dedi ki...

Hiç duymamıştım bu şarkıyı neyse ki bu düşünceleri ailemden bolca duyarak büyüdüm.

Muhammet dedi ki...

hocam gerçekten betimlemeleriniz harika:)

seyyarat dedi ki...

Sağol çekirge :)