12 Kasım 2009 Perşembe

Çiçek

Gülümseyebilseydik eğer en azından benim yüzümde güller açardı, biliyorum. Gül sevmiyorum ama onlar açınca mutlu olmama engel değil bu. Senin yüzünde zambak açardı diye düşünüyorum. Bir şiir geliyor aklıma evet diyorum, ancak zambak açar.
Gülümseyebilseydik eğer o yıldız daha parlak olabilirdi. Belki biri bakıp da yönünü bulabilirdi. Biz değil. Başka biri. Bizim ancak gözlerimiz kamaşırdı, burada olduğumuzu bile bilemeyebilir, burası neresi bulamayabilirdik.
Gülümseyebilseydik annem haklı mı anlardık. Bu çiçek ilgiyle mi büyüyormuş görürdük. Bu dediğim tamamen hayali bir çiçek benim aklımda çizip sana göstermeye çalıştığım. Farazi bir çiçek yapalım onu hadi. Farz edelim ki bir çiçek var elimizde. Saksısı ona küçük gelen bir çiçek. Gülümseyebilseydik eğer saksısı değişecekti, yeri dar gelmeyecekti.
Bütün masallarda bunlar oluyor zaten.Oradan biliyorum. Üç elma düşerken de herkes gülümsüyor..

Hiç yorum yok: