"Belki ben dün gece öldüm, farkında değilim"

Kalp ismiyle müsemma.Dönüp duruyor. Bir gün hissettiklerimi diğer güne saklayamıyorum. Oysa ne güzeller bazen.
Ama kalp dönüyor, şekilden şekle giriyor, halden hale. Katı, sıvı, gaz oluyor. Taş gibi oluyor ağır kaldıramıyorum, su gibi oluyor bereketli, taşıyor, durduramıyorum, gaz gibi uçup gidiyor, bakakalıyorum.
Oysa ne sadık bazen.
Ama kalp seviyor. Ne olursa olsun seviyor. Her hali farklı oluyor duyduğu her sevgide. Ama beni şaşırtacak kadar seviyor. Gereğinden fazla seviyor bazen. Baki hatırlatıyor ona kendini. Kaybediyor.Kırılıyor.
Oysa ne coşkulu bazen.
Ama kalp suskun şimdi.Belki bahardan.
"Ben her bahar pişman olurum.
Erken açar baharlarım,
Soğuk vurur goncalarıma,
Toprak olurum. "
Belki de öldüm dün gece, farkında değilim. Bir Fatiha bile okuyanım olmadığı için.