Hiç kimse beni beklemiyor

beni gören
alelacele dolaşan ayaklarımla sokaklarda
bir yerlerde birileri bekliyor
bir yerlere gidiyorum sanır
halbuki hiçbir yerde
hiçkimse beni beklemiyor

‘artık bu solan bahçede’
ne gül kaldı ne gülistan
aşk yalnız bende sadık
yalnız ben kaderle yaşamışım
benim dışımda aşk mutlak yalan
rüzgar bende nasılda gerçek
fırtına bora

yüzüm bu aleme ait değil
sesimin büyüsü ahretten
hem sığmıyorum
hem dünya tutması var
kimin için ölemiyorum
imansa işte müminim
çileyse işte Eyyub
dayanmaksa
dayanıyorum işte dayanamayarak
/aklımı alan
neden almadı canımı/

şeytan hayale boğar
gerçeği değiştiremezsin
geriye kalan beklemek

halbuki hiçbir yerde
hiçkimse beni beklemiyor
bilmek istiyorum
kimin için ölemiyorum