Haberleri okuyunca, geçmiş, şimdi, sonra...

Burada çok anlatmayı tercih etmediğim meselelerden biri de bir United Methodist teoloji okulunda acıdan kıvrandığımdır vaktiyle. "Historical Jesus" ile ilgili yazarken "historical" kısmını fazla ciddiye aldığım için, "Our Lord Jesus Christ" demediğim için, demek bir yana buna zaten inanmadığım için, bu da yetmiyormuş gibi Müslüman olduğum için bazı hocalarımla aramızda geçen diyaloglar zaten çok iç açıcı değildi bir de üstüne öğrenciler benim hidayetim için ter döküyor, o da yetmiyor kan kustuyordu. Ayrıntılar uzun olduğu kadar sıkıcı.

Okuldaki son günüm ise şöyleydi: O gün dersi hocanın iki asistanından biri anlatıyordu. "Book of Revelation" ona göre en önemli kısmı idi kitabın. Gerçek bir Hristiyan'ın da ona uygun yaşaması gerekiyordu. Mesela onlar da gerçek birer Hristiyan olsalardı gidip Müslümanları yakar, öldürürlerdi. Evet, bunu yapmalıydırlar! Ve evet tüm sınıf coşkuyla ona katılıyordu. Başımı çevirip hocaya baktım. Onun yüzünde her zamanki sahte gülümsemesini gördüm. Etrafıma baktım. Coşkuyla bağıran, güya beni çok sevip de arkadaşım olan yaklaşık elli altmış kişiyi gördüm. Bunlar söylenmeden önce de kendimi hiç güvende hissetmeyip kapıya doğru bir köşede oturduğum o dersten kolaylıkla ve sessizce çıktım.

Sonrası bir çok sorunu daha getirdi tabii. Ben haklarım konusunda ne kadar ısrarcı biri olsam da duygusal yoğunluğumun sesimi kısması etkili oldu. Yine de en etkili kısmı teolojinin kiliseden okula çok iyi para getirmesi sebebiyle hakkımı aramama bile müsaade etmemeleri idi. Yine de yüzüme gülüyorlardı. Bana, delil olarak öne sürebileceğim her şeyi değiştirebileceklerini söylerken, "Sana kim inanır biz varken?" derken yine gülümsüyorlardı. Canımı en çok acıtan bu oldu.

Şimdi bir Yahudi okuluna gidiyorum. Onlar daha çok bunu Yahudi sermayesi ile kurulmuş seküler bir okul olarak tanımlamayı tercih ediyorlar kapıt üzerinde. Konuşurken ise bu konuda gayet açıklar ki Yahudi dini bayramlarında tatil yapmamız, tüm Amerika tatil yaparken bizim yapamamamız da buna işaret. Buna bakınca çok da seküler değilmiş gibi görünüyor. Dünyanın her yanından Yahudilerin Amerika'da bizim iyi bir üniversitemiz olsun diye para gönderdikleri bir okul burası. Aynı şekilde dünyanın her tarafından Yahudilerin çocuklarını göndermek için çabaladıkları bir okul. Okul dergisinde yıllar önce mezun olup şimdi şahane işler yapanların röportajlarını okuyorum zevkle. Hepsinin ailesinin en büyük hayali çocuklarının bu okula gidip, iyi bir Yahudi kızla/erkekle evlenmesi imiş. Gerçekleşmiş.

Öncekinde yaşadıklarımın da etkisiyle çok tedirgindim bu okulda. Para konusundaki hassasiyetleri dışında ne kadar saygılı ve içten olduklarını görmek beni şaşırttı. Kötü bu aslında. Buna şaşırıyor olmam kötü.
Aldığım History of State of Israel dersinde, burada bahsettiğim gibi konuklar getirip konuşturacak kadar liberal bir hocanın varlığı bile beni mutlu ediyordu.

Altı yıldır çok iyi arkadaş olduğum Hollandalı Yahudi M., üç yıldır ülkesine hizmet etmek için İsrail'de. Az önce mesaj göndermiş bana Facebook üzerinden. Olanlar için üzgün olduğunu söylemiş.
İki yıldır arkadaş olduğum A. ise Facebook durum bildirisine, hadi koçlarım benim, saldırın gibi şeyler yazmış.
Türk arkadaşlarımdan bir kısmı ise Türkiye'deki Yahudilerden bunun acısını çıkarmakla ilgili bol hakaretli, yer yer küfürlü cümlelerle donatmış sayfalarını.

Hepsini okuyup kafamı kazana çevirdim. Şimdi bir de bundan sonra olabilecekler için endişeleneyim.
*Book of Revelation'ın berbat çevirisini yorumlarla birlikte tercih ederseniz buraya bakabilirsiniz.