23 Aralık 2009 Çarşamba

Fotoğraflı Seyyarat Güncesi yahut Şimdi Halay Zamanı


Dediler ki çikolata iyi gelir, serotonin hormonu çok etkilidir böyle durumlarda. Peki dedim. En sevdiklerinden olsun "kendine iyi davran" dediler. Peki dedim ama cüzdanımda son kalan paramla sadece bunları alabildim.
Yedim. Hem de portakallılardan başladım.
Psikologum (işbu iyelik eki sahiplenme anlamında değildir) da "kendine iyi davran" dedi, "kendini şımart". "Nasıl?" dedim haliyle. Ne bileyim ben insan kendini nasıl şımartır. Şöyle dedi:
Tamam dedim, bunları da yaptım. "Bunlar yetmez" dedi, "vitamin al, bol su iç." Onda da tamam dedim.

Süslen biraz diyenler oldu, makyaj yap. Denedim. Bence hiç beceremedim.Yine de inanmak güç ama bunlar benim.

Başka bir şey olmalı dedim, başka bir şey. Birilerine bir şeyler anlatmalıyım dedim, belki biraz hislerimden bahsetmeliyim, kendimden, baktığımda gördüğüm dünyadan. Mektup yazdım, mektup aldım.

"Değişiklik yap" dediler, aynen böyle dediler. Değişmeyen bir şey varmış gibi. Ona da peki dedim ben çaresizlikten aklıma ilk gelen şeyi yaptım.

Bu akşam ise eve gelirken taşınabilir müzik çalarımdan sakin sakin şarkılar dinlerken yine sokakların her zamanki gibi bomboş olduğunu, uçan bir yaprak bile olmadığını fark ettim. O zaman niçin halay çekmiyorum diye sordum kendime. Müzik listemde her daim yer alan hayranı olduğum İsmail YK ve biraderlerinin (beni tanıyan herkes bunu bilir) bir şarkısını açıp üç sağa üç sola ritmik adımlar atmaya başladım. Yukarıdaki tüm yöntemlerden iyi geliyor bu. Bunu piskologuma söylemeliyim sanırım, işe yarar bir yöntem bulduğuna çok sevinecek.

6 yorum:

Adsız dedi ki...

bugun ben de vizontele'nin muzigini dinliyordum arabada, yanimda olsaydinda arabayi durdurup halay cekseydik motorwayde tey tey....

seyyarat dedi ki...

Eldivenlerimizi sallardık çekerken :)

Adsız dedi ki...

evet, sonra ayagimizi oyle bir savurup yere birakirdik ki kar falan ucusurdu her yere..

ne guzel olurdu.

seyyarat dedi ki...

Buz tutan yerlerden uzak duralım ama mabadımız bizim en değerli yerimiz.
Karların arasında yapalım ve ayaklarımızdan oluşan boşluklara sonraki adımları denk getirmeye çalışalım.

Vincent_ dedi ki...

sadece yazıyı çok sevdiğimi belirtmek için yazdığım bi cümledir bu :)

seyyarat dedi ki...

O zaman teşekkür etmek için yazılan bir cümledir bu da :)