16 Aralık 2009 Çarşamba

Ben de artık herkes gibi miyim?

Filmlerden, videolardan öğrendiğim kadarıyla bunalıma giren kadın bunun acısını bir şekilde saçından çıkarmalı. Hatırladığım örneklerin hepsinde kırpılmış koyunlara benzeseler de (gerçi şimdi pahalı kuaförlere gidenleri de hatırladım) ben makası alıp ayna karşısına geçtiğimde bunları hiç düşünmedim. Uzun süredir kendi saçımı kestiğim ve bunu gittiğim kuaförlerden daha iyi yaptığımı düşündüğüm için bir görev bilinciyle yaptım bunu. Şimdi uçlarını keserken her şey bitecek demedim kendime. Sadece madem bunalımdasın bunu yapmalısın dedim.
Sonra yemeğe oturduk. Her zamankinin yarısı kadar alabildim ancak aç durduğum iki günden edindiğim mide hassasiyetim sebebiyle. Bir mimar, bir iç mimar bana doktorların alması gereken sınavları sordular. Anlattım. Ne sorulduysa onu söyledim. Sonra pilav için pirince ne kadar su koyduğumu sordular söyledim. Victoria's Secret kataloğuna baktık yemek bitince, kızlar birilerinin aldığı elbiseleri gösterip yorumlar yaptılar dinledim.
Kızlardan biri nişanlısından bahsetti. Onun üzerinden bütün erkekler hakkında konuştu, dinledim. Yoğurt yapmanın püf noktalarından bahsettik, zeytinyağının faydalarından...Sormadıkları tek bir şeyi bile söylemedim.
Böyle normal oradan bakınca hayat.

2 yorum:

hjhlp dedi ki...

"herkes gibi olmak olmayacak birşey

herkes gibi olmak olmamak gibi bir şey "

sezai karakoç

"artık sen de bizdensin"

muhaber

seyyarat dedi ki...

O sebeple korkuyor olabilirim herkes gibi olmaktan.