Kedilerin kuyruklarındaki tenekeleri düşündürdü kuyruğunda tenekesi olmayan bir kedi. Düşündüm ben de bir kediyi özgür kılan tenekelerinden kurtulmak mıdır kuyruğundaki?
Çocukken ben yaptım mı hatırlamıyorum ama şimdi seyrediyorum çocukları sevdikleri şarkıyı bağıra bağıra çok da kötü söyledikleri halde söylemekten çekinmiyorlar. Rezil olma korkuları yok, kendilerine güveniyorlar, kendilerini seviyorlar.
Benim de canım şarkı söylemek istiyor bazen yolda yürürken, hatta mutluysam eğlenceli bir şarkıysa hoplayıp zıplayarak, değilse elimi kolumu sallayarak...
Söyleyemiyorum. Tenekelerim var mı yok mu şimdi?
O çocuklar gürültülü gürültülü söylüyorsa herşeyi ben sessiz yürüyorsam kimin tenekesi var kuyuruğunda?
Kuyruktan çıkarıp atmak tenekeyi herşey midir? Ya içimde bir yerlere takılmışsa?
Kalbime mesela...Ya ben hissettikçe, sevdikçe, üzüldükçe ses çıkıyorsa...Ya beyime takıldıysa ve ben düşündükçe büyük bir gürültü kopuyorsa??
Bir kedi olsam umursamazdım tenekelerimi belki.
3 yorum:
kabul etsek de etmesek de başkalarının hakkımızda ne düşündüğü ya da ne düşüneceği kısıtlıyor hareketlerimizi, hatta belirliyor. yazıyı okuyunca bu tenekeler sadece ''başkaları'' mıdır yoksa başka şeyler de olabilir mi diye düşündüm. sonuç olarak tek başına olmasa da belki, baskın olarak ''başkaları'' dedim. sartre de bundan dolayı demiştir belki ''cehennem başkalarıdır'' diye...
bana da çevresel etkenler olarak başkaları gibi geldi... küçüklüğümüzden annelerimiz bize bazı öğretmez miydi "evladım yapma, ayıp" diye? kendimizi kısıtlamıyor muyuz taa küçüklükten beri hm?
kalbine ve beynine takılan tenekeler konusunda ise bi an önce çıkartabilmen dileğiyle demekten başka güzel temennim yok sanırım :/
tenekelerinden kurtul ey kedi,bir bakarsın bir gün tenekelerin gürültüsünde bulurum seni,haykırırım duymazsın sandığında kurtulduğunu taa içinde kalırsın...eşsiz bir kedi ol nankör yaftasından uzak yağ tenekelerine bulanmadan kendinle buluş öksüzce...
Yorum Gönder