Biraz sisli biraz serin bir patikaydı yürüdüğüm günlerce üzerinde. Kimbilir ne güzellikler vardı yol kenarında. Sisliydi dedim ya. Göremedim. Belki çıkarsam ceketimi rüzgarı hissedecektim. Serindi çekindim.
Başka yolcular da vardı. Duydum seslerini. O kadar yakındılar ki bazen nefeslerini hissettim. Ama hiç yüzlerini, sislerin ardından gerçek yüzlerini görmedim. Serindi, sise karışan buhardan konuştuklarını anlıyor ağızlarına bir yol çiziyordum gözlerimle. Keşke kulaklarına, keşke kalplerine de çizebilseydim.
Bir patikaydı günlerce yürüdüğüm serin ve sisli. Sonundan başlayıp başında bitirdiğim, kimseyle yol hikayelerimi paylaşamadığım. Bir patika ki serin ve sisli, nereden başladı bana geldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder